Beste wandelliefhebbers.
Na een druilerige zondagmorgen klaarde het weer gelukkig toch op.
Tot grote opluchting van vooral Mario.
Want die zag het eerst niet zitten om in de regen te wandelen.
Met een gezelschap van 11 personen begonnen we aan onze 14 km tocht. Het was heerlijk rustig en niet koud. Overal hoorde je vogeltjes fluiten.
Wandelend richting Meilust en Vrederust en de Melanen hadden we een koffie- en sanitairestop bij Monkey Town.
Dat hadden we net nodig.
Onderweg vele doodgereden kikkertjes op de weg die uit hun winterslaap weer op pad zijn gegaan. Helaas voor hun, mocht het niet lang duren.
Het was weer een leuke en gezellige wandeling.
Er liep ook een hondje mee. Onvoorstelbaar….met die kleine pootjes kon die ons goed bijhouden.
Maar het laatste stukje moest vrouwtje hem toch wel dragen. Dapper hoor.
Bij ons eindpunt namen we afscheid.
Puf… puf…wat verlangde ik naar een warme douche.
Maar alsof het niet genoeg was ben ik na thuiskomst, gedoucht en gegeten, weer verder gegaan naar Rozenoord.
Er was daar een maandelijks feestje van DINO: afkorting van De Indische Nederlandse Organisatie.
En….wie tref ik daar aan….Mario en Marian.
Er was daar Indisch eten, Indische hapjes, Bingo en muziek.
Wij hebben natuurlijk niet stil gezeten en hebben gedanst.
Ongelooflijk. Ik had niet gedacht dat ik nog de ambitie had na een intensieve wandeling van 14 km nog kon dansen …jawel, met o.a. Mario en Marian.
Het was een gezellige zondag geweest.
Tot zover mijn verslag.
Vriendelijke groet en ik kijk weer uit naar de volgende gezellige wandeling.
Liesbeth
